Nou, daar zit ik dan.
Ik wou rust, dus kréég ik rust.
Nou ja, rust, niet echt helemaal, want er is een fikse buikgriep in het spel.
Men, men, men, wat ben ik aan de race geweest. Drie volle dagen lang zat ik minstens 6 keer per uur op de wc, die godzijdank direct via de slaapkamer te bereiken is.
En nu ben ik al dat ge-lig en gehang op dat bed spuugzat natuurlijk, maar ja, het lijfje is een beetje verzwakt, dat gaat allemaal niet meer doen wat ze daarvóór voor me deed. Dat lijfje heeft scheit aan mij, dat lijfje heeft gezegd: 'tot hier en niet verder, meidje, wat ik je brom. En als jij niet gaat luisteren, dan maak ik het misschien wel lekker chronisch allemaal. Is dat dan wat je wil?'
En dus zei ik: 'Nee, lief lijfje van mij, ik zal luisteren, ik zal vandaag nog op bed blijven, en misschien morgen ook nog wel als dat persé moet.'
Dus daar zit ik nu.
En ik ga braaf doen wat iedereen me inpepert. Ik blijf gewoon nog even liggen hier. En ach, 't is wel gezellig eigenlijk, nu het krampachtige eraf is. Ik kan weer lachen en misschien vanavond een lepeltje rijst eten. Lekker in een kommetje. Met een beetje hete bouillon. Mmmmm.
PS: 6 keer per uur, maal minimaal 12 uur is 72 keer per dag. Dat mag maal 3, dus dat betekent dat ik zo'n 216 keer op de pot heb gezeten in de afgelopen drie dagen. Dat leverde 3 kilo gewichtsverlies op, waardoor ik tot de volgende slogan ben gekomen:
een slimme meid
neemt even de tijd
en scheit zo
haar gewicht kwijt
Qua rijmelarij is dit niks natuurlijk. 't Is een heel slecht rijmpje. Afschuwelijk, belachelijk raar scheitrijmpje. Slaat nergens op, volledig naast de pot gepist. I know, I know. Maar tóch, 't is een rijmpje he.
En al meer dan ik in maanden heb geschreven...
5 opmerkingen:
jammer dat het alleen vocht is en die drie kilo en over een week weer aan zit....
(alhoewel ik vind dat jij geen drie kilo kwijt hoeft hoor)
hihihihihi....errug grappig Margriet!
Hihihihi.... zielùg.... en ondanks dat, moet ik er toch een beetje om lachen. Je weet het dan ook wel weer grappig te omschrijven... arme jij!
Sterkte! Letterlijk en figuurlijk dan, want je moet echt 'aansterken' na zo'n aanval van griep, he? Niet dat ik erg veel ervaring heb, gelukkig, maar van die enkele keer dat het mij overkwam kan ik me dat nog goed herinneren. En inderdaad: toch maar zo veel mogelijk genieten van het gedwongen niets-doen en laat je maar lekker vertroetelen :-)
liefs van Het
@Monique en Wondelgijn:Ja, lach d'r maar om, dames, maar ik geef het jullie te doen! 't Is helegaar niet niks.
O shit, daar komt weer een rijmpje aan, ze komen potdorie op als poepen...
Een reactie posten