daar waar de beweging van de golven
was gevangen door het ijs
stond ik als bevroren
te kijken
en werd ik zachtjes toegedekt door milde mist
die zich zoetjesaan
als parels nestelde
in mijn zwart gebreide sjaal
dinsdag 29 januari 2013
zondag 13 januari 2013
zonder mij
Ik heb het te druk om een blog bij te houden.
Dát, en ik heb even geen zin.
Geen idee hoe lang dat duurt.
Misschien is het morgen wel weer over.
Misschien ook niet.
Kunt u een tijdje zonder mij?
Dát, en ik heb even geen zin.
Geen idee hoe lang dat duurt.
Misschien is het morgen wel weer over.
Misschien ook niet.
Kunt u een tijdje zonder mij?
dinsdag 8 januari 2013
schommelen
Ik weet niet meer wat ik ben, of althans, ik weet niet precies meer wat ik doe. Of nou ja, ik weet wel wat ik doe, maar ik weet niet precies hóe. Of ja, nou ja, ik weet wel een beetje van het hoe, maar ik weet eigenlijk niet zo veel van het waaróm, om van het wanneer maar niet te spreken.
Het zit zo: ik schreef. Zo kent u me ook. Van dat ik schrijf. Hier, of thuis, of van een cursus, of met mail, of what's app, of weet ik veel. En boeken, die schreef ik ook natuurlijk.
Toen kreeg ik in februari vorig jaar een soort van dreun, uitgedeeld door m'n uitgever die me koelbloedig m'n serie door de neus boorde. Ik belandde in een dip die al met al toch al gauw een half jaar half jaar duurde en vanuit die dip, na de zomervakantie, ben ik theater gaan maken waarbij het toneel en m'n boek elkaar raakten. Mooi vond ik dat. Er volgde nog meer theater en precies toen ik daar de toekomst verder mee wilde vullen, diende zich er plots toch weer een serieuze boekenvraag aan. Een vraag die me weer op een zijspoor van het theater zette.
Een vraag ook die veel van me vraagt, met name op zaklelijk gebied. Ik ben me als een debiel aan het ontwikkelen op dat vlak en dat gaat met de nodige stress gepaard. Ik zit tegen spit aan met m'n ruggetje, shit, au, de kop maakt overuren, de agenda vult zich razendsnel met afspraken die ik spannend vind en waar ik soms een beetje zenuwachtig van word.
Maar! Er is beweging, in ieder geval.
Ik weet nog dat ik vorig jaar bij yoga een kaartje mocht uitzoeken voor het nieuwe jaar. Ik nam de schommel, omdat ik van de beweging hou. Ik zei daarbij dat ik wel zou zien of ik er af zou kukelen of niet.
Als die kaartjes de eerste les in het nieuwe jaar wéér uitgedeeld gaan worden, kies ik opnieuw de schommel en ga ik precies hetzelfde zeggen. En dan betekent dat niet dat ik een heel jaar lang niets opgeschoten ben, maar dan betekent het dat ik heb geschommeld en daar kennelijk nog niet klaar mee ben.
Het zit zo: ik schreef. Zo kent u me ook. Van dat ik schrijf. Hier, of thuis, of van een cursus, of met mail, of what's app, of weet ik veel. En boeken, die schreef ik ook natuurlijk.
Toen kreeg ik in februari vorig jaar een soort van dreun, uitgedeeld door m'n uitgever die me koelbloedig m'n serie door de neus boorde. Ik belandde in een dip die al met al toch al gauw een half jaar half jaar duurde en vanuit die dip, na de zomervakantie, ben ik theater gaan maken waarbij het toneel en m'n boek elkaar raakten. Mooi vond ik dat. Er volgde nog meer theater en precies toen ik daar de toekomst verder mee wilde vullen, diende zich er plots toch weer een serieuze boekenvraag aan. Een vraag die me weer op een zijspoor van het theater zette.
Een vraag ook die veel van me vraagt, met name op zaklelijk gebied. Ik ben me als een debiel aan het ontwikkelen op dat vlak en dat gaat met de nodige stress gepaard. Ik zit tegen spit aan met m'n ruggetje, shit, au, de kop maakt overuren, de agenda vult zich razendsnel met afspraken die ik spannend vind en waar ik soms een beetje zenuwachtig van word.
Maar! Er is beweging, in ieder geval.
Ik weet nog dat ik vorig jaar bij yoga een kaartje mocht uitzoeken voor het nieuwe jaar. Ik nam de schommel, omdat ik van de beweging hou. Ik zei daarbij dat ik wel zou zien of ik er af zou kukelen of niet.
Als die kaartjes de eerste les in het nieuwe jaar wéér uitgedeeld gaan worden, kies ik opnieuw de schommel en ga ik precies hetzelfde zeggen. En dan betekent dat niet dat ik een heel jaar lang niets opgeschoten ben, maar dan betekent het dat ik heb geschommeld en daar kennelijk nog niet klaar mee ben.
Abonneren op:
Posts (Atom)