AVONDSCHEMEREN

Ik houd ervan om 's avonds tegen schemeringstijd langs het water te fietsen.
Het is moeilijk te kiezen of ik naar het water kijk of naar de huizen. Meestal wissel ik het wat af: een huisje, het water, een huisje, het water. Ik kijk naar de lichtjes, de mensen, de krant, de tv en verzin er meteen verhalen bij. Ik kijk naar de strandjes, de skaters, de stelletjes, en ik hoor de roep van een vogel, maar weet niet welke vogel dat geluid eigenlijk maakt.
En dan krijg ik opeens heimwee. Naar de zee, het wad, de geluiden die daar te horen zijn, de vogels, de dijk, het weidse, de zeelucht.
En ik krijg heimwee naar mijn eigen huis.
Waar ik de lampjes en het leven ken...