Zit ik achter mijn computer, startklaar om te schrijven, weet ik opeens niet wat ik schrijven moet. Alle deadlines zijn gehaald, al het werk is klaar. Een zee van ruimte om te schrijven wat ik wil, maar juist in die zee verzuip ik.
Ik sta op, pak een glas water, ga naar de wc, rook een sigaret, doe een spelletje, probeer eens dit, doe eens dat, maar niets lijkt op iets. Ik begin me te ergeren aan mezelf, raak gefrustreerd, kijk naar buiten en zie dat het waait terwijl de zon schijnt. Dat kan ook best, de zon die schijnt, de wind die waait. Het kan allemaal tegelijk en het kost nog niets ook.
Een veegwagen komt langs, ik doe de radio aan, uit, aan, uit, laad mijn ipod op, zie een blond meisje bellend over straat gaan, print een tekening uit van een oma die vissticks bakt.
Ik denk aan gisteren, aan eergisteren, aan volgende week, aan ooit en nooit en toen en nu. Ik verschuif op mijn stoel, kijk op de klok, wrijf met mijn handen over mijn gezicht, rook de laatste sigaret, pluk een pluisje van mijn shirt.
Er zitten zat verhalen in mijn hoofd, maar waar is het begin? Het is zoeken, zuchten, vluchten. Teveel mogelijkheden, teveel chaos, teveel plannen, te weinig doelen, te dit, te dat, te zus, te zo.
Solexje gereden, gevaren, geslapen, getennist, gebeld, wasje gehangen en wat zal ik eens eten vanavond.
Vreselijk, dit.
Echt vreselijk.
4 opmerkingen:
Ontspan!!!
Print een tekening uit van oma die vissticks bakt?
Zeg..
Als je je echt gaat vervelen heb ik nog wel wat klusjes voor je!
Ik heb een klas met 26 idioten. Lijken er allemaal nog niets voor te voelen om over te gaan naar groep 4. Dan nog een bokaal vol kikkervissen. Vinden elkaar zo lief dat ze elkaar opvreten (jawel, als m'n kinders ernaar kijken!!) O ja, en dan ook nog een bak met 8 rupsen, 4 poppen, heel veel eitjes en ontelbare poepjes. Stinken!!!
Belachelijk, wat er allemaal bij het onderwijs komt kijken. Dagje ruilen?
Zo. En nu jij weer!
kus
Ooh, ik ken dit gevoel zo. Dat tijd verdoen aan dingen waaraan je je tijd niet wilt verdoen. Eigenlijk is het een soort angst, heb ik wel eens bedacht. Nou ja, ik hoop voor je dat het de volgende keer beter gaat!
@Ilse: Voor een boek dat deze zomer uit gaat komen (oma bellenblaas), wacht ik op tekeningen van de illustrator. Eentje had hij er al af en dat dat was van een oma die vissticks aan het bakken was. Vandaar.
@Carmen:Leuk, een dagje ruilen. Jij achter mijn bureau (en dan ook echt wat schrijven!) en ik voor jouw klas met kikkervisjes.
@Tina:Leuk dat je mijn blog bezoekt. En of het een angst is? Dat weet ik niet. Ik ben niet echt bang voor een leeg stuk papier, het is meer dat er zoveel is, maar dat ik niet weet waar ik zal beginnen.
Een reactie posten