De zomer is uit de lucht.
Ik ruik het, ik voel het, ik zie het.
En dat vind ik geen klap aan.
Want als de zomer uit de lucht is, komt de herfst er aan.
En Margrietje kan niet zo goed met de herfst.
Ze vindt de herfst te nat, te donker, te dreinerig en te dramatisch.
Dat gegooi met die bladeren, dat gezeik met die regen en dat gedonder met die korte dagen, dat moest gewoon eens een jaartje niet doorgaan verdorie!
Sodemieter toch liever een eind op met je kilte, herfst, ga een ander lopen vervelen, maar niet mij.
Ik heb de zon nog nodig, weet je.
Ik geniet zo enorm van de lange dagen, het buitenleven, de warmte, ik wil er gewoon nog geen afscheid van nemen. Ik zou de dagen uit willen rekken tot lange dunne slierten waar ik me in kan wikkelen, ik zou de zon willen plukken en in mijn zak willen stoppen. Dan zou ik haar ophangen, hoog in een boom, elke dag, op elke tijd, voor iedereen. 'Kom maar,' zou ik roepen, 'kom maar gewoon hierheen, hier gaat de zomer herfst en winter door.'
4 opmerkingen:
O ik begrijp je volkomen ik heb licht nodig en zon en baal als een stekker dat de zomer gewoon voorbij is.
Sorry.... ik ben een nazomer en herfstmens.... kan er ook niets aan doen! Ieder zijn meug.... ;-)
Erg mooi beschreven, poëtisch gewoon dat laatste stukje!
Prachtig verwoord die gevoelens over de herfst. Ook ik ben geen fan van kou en dergelijk l vind ik al die gekleurde bladeren dan wel weer wat hebben. Maar ook ik heb licht nodig en snak als de herfst echt is begonnen alweer naar de Lente. Ik ben ook een echt lente kind en al die feestdagen zijn dan ook weer voorbij. ;-)
Ik wens je een liefdevol en stralend weekend. ♥ ☼
Een reactie posten