Dat zoiets simpels als het overzetten van telefoonnummers zoveel gedachten en emoties op kan leveren, had ik niet verwacht. Ik dacht er wel even doorheen te rammen en het met honderd minuten tikwerk voor mekaar te hebben, maar daar heb ik me toch behoorlijk op verkeken.
Jemig, al die namen, zoveel verhalen, zoveel geschiedenis. Er zijn namen van mensen bij die ik al jaren niet meer gebeld of gesproken heb en er zijn erbij van wie ik eigenlijk niet zo heel goed meer weet wie het ook al weer is. Ai. Blond!
Er zijn namen bij waar mijn hart sneller van gaat kloppen, er zijn er bij waar ik nog iets mee uit te vechten heb en er zijn er bij die ik nodig moet bellen. Er zijn er bij die ik maar 1 keer per jaar spreek, en er zijn erbij die echt mijn favoriet zijn. Het is al met al een collectie van familie, kinderen, vrienden van kinderen, eigen vrienden, kennissen (al dan niet vaag), voorbijgangers, feestbeesten, sportmaatjes, buren, favoriete winkels, pizzabezorgdiensten, dokters, dierenartsen, hobbydingen en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
En ja, er zitten ook doden bij. Ik weet niet wat dat is, maar telefoonnummers van mensen die dood zijn kan ik gewoon nog jaren bewaren. Ik weet heus wel dat ze niet meer opnemen, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen die nummers te wissen.
Maar nu.
Nu heb ik dus een nieuwe mobiel en zet ik de lijst over.
Dus.
Denk ik na.
Wie wel, wie niet, wie kan d'r uit, wie blijft d'r in.
Hell of a job.
2 opmerkingen:
Herinneringen kunnen zomaar ook in oude telefoonnummers kruipen...
En oude telefoonnummers kunnen voor altijd in je hoofd zitten!
Een reactie posten