lentevrouw

De lente is als een mooie verleidelijke vrouw,
zo eentje waar iedereen lyrisch over is.
Ze is zo mooi,
zo welkom,
zo langverwacht,
dus vallen we voor haar,
elk glimpje wordt bejubeld,
haar warmte wordt welwillend opgevangen,
snel even naar buiten
om haar te voelen,
te beleven,
te ruiken.
We willen haar.
Nu, nu, nu, nu, nu
We willen meer
en meer
beter
warmer
heter
Maar...
Zij is een vrouw
dus onvoorspelbaar
en gevaarlijk.
Van buiten mooier dan van binnen
ze bedondert
manipuleert
en
besodemietert
We trappen in haar val van warmte
en beloften
maar op haar bodem
is het koud
en kil
laat ze ons rillend
en genadeloos wachten
op nog één slokje van haar.


Op en top
gemeen is ze
Liefst
zou ik niet
van haar willen houden...