Vrijdagmiddag moest ik in Rotterdam zijn om dochter van 14 af te leveren voor een auditie. Ik moest ruim vier uur overbruggen, wat me de uitzonderlijke kans gaf om op een hoogst ongebruikelijk tijdstip in de bios te gaan zitten. Ik zeg: zestien uur twintig.
In mijn nopjes met deze buitenkans verschanste ik me in een roodpluchen stoel met een homp kauwgom in mijn mik en een flesje water op de stoel naast mij (want: leeg) om naar de gelukkige huisvrouw te gaan kijken.
Tjeeee, wat een film!
Góed man!
Het was huilen en lachen, maar huilen nog het meest.
Wat iedereen er ook van zegt, ik vind 't een mooie film.
En ja, er is veel bloot (lekker hoor)
ja, er wordt gevloekt (zoals ik het ook kan)
ja, het is dramatisch (heerlijk)
en ja, het heeft soms iets weg van one flew over te cuckoo's nest...(geweldig toch)
Maar och, och, och
dat vind ik mooi!
Vond ik het boek alleen in de eerste helft te pruimen (en kan ik me zelfs het tweede gedeelte niet meer herinneren omdat ik dat echt slecht en vergezocht vond destijds) de film vind ik in z'n geheel zeer geloofwaardig.
Heel goed gespeeld, prachtig scenario, goede/realistische dialogen.
Tot op de huid gefilmd.
Nee, beter nog: vanúit de huid gefilmd, gespeeld, gecast en geregisseerd.
En o ja, ik ben blij dat ik het baren inmiddels achter de rug heb...
4 opmerkingen:
Je hebt me overtuigd, ik ga het bekijken. Alleen moet ik zeker op zoek naar vrouwelijk gezelschap, dit klinkt niet als een film die stoere kerels waarderen?!
ben heel benieuwd naar deze film, nu helemaal!
Je klinkt enthousiast! Ik vond het boek wel aardig, maar was eigenlijk niet van plan naar de film te gaan. Misschien toch nog eens overwegen.
Owat jammer ken het boek, maar waarschijnlijk zal ik een poosje op de film moeten wachten.
Een reactie posten