Pagina's

maandag 30 augustus 2010

hoe het werkt bij mij

Voor mij is het goed dat er deadlines bestaan. Zonder deadline zou ik mijn werk namelijk nooit afkrijgen. Ik zou er voortdurend onderuit proberen te komen en ik zal proberen te vertellen waarom.
Om maar even met een cliché in huis te vallen: met schrijven heb ik een haatliefde verhouding. Ik hou ervan om in een verhaal te kruipen, om het te doorgronden, om er achter te komen waar het nou eigenlijk om gaat, om juist díe plekken op te zoeken waar het 't meeste schrijnt of het 't allermooist is. Ik ben altijd op zoek naar de kern van een verhaal, naar de ziel van een personage, naar het vuur binnenin. Daar zit 'm de liefde voor het schrijven. Ik ben gelukkig wanneer de stroom er is, wanneer het vanzelf gaat, wanneer de woorden kloppen en de taal me pakt, wanneer ik op sleeptouw word genomen en ik ongekende dieptes mag zien.
Maar och, voordat ik daar ben, mensen, voordat ik daar ben zijn er zoveel letters en woorden verloren gegaan. En daar zit 'm de haat, de worsteling, het doorbijten, soms tegen beter weten in. Al die woorden die ik wis, al die kanten die een verhaal op kunnen gaan, de ontelbare keren dat ik niet weet te luisteren naar wat het verhaal me te zeggen heeft(of gewoon niet wíl luisteren omdat het me te ingewikkeld/pijnlijk/frivool word), ik kan ze niet meer tellen.
Ik schrijf wel honderdduizend woorden voor een boek van slechts tienduizend woorden, dus moet je nagaan wat er allemaal verdwijnt, wat er allemaal niet goed is in mijn ogen. Ik ben continu aan het controleren, redigeren, componeren, fantaseren en irriteren, met mezelf aan het discussieren over wat er nu het beste is, over hoe het verder moet en waarom en hoe lang en met wie en wat dan en zo voort, en zo voort en zo voort.
Om even op de deadline terug te komen; als die er niet was, zou ik mezelf deze worsteling dus het liefst besparen.
Maar.
Dan zou er niets meer van me te lezen zijn.
En da's ook weer eeuwig zonde.
Want.
Ik heb nog zoveel te vertellen.
Niet hier, niet op dit blog, maar in boeken.
Echte boeken van papier.
Boeken voor mensen, groot of klein.
Die er alleen maar komen door deadlines. Want zo werkt het bij mij.

1 opmerking:

Joke zei

Wat heerlijk dat het dan bijna 1 september is ;o)