Gisteren wilden dochter en ik met de trein naar Amsterdam, gewoon, om een beetje te sneupen en te struinen over de Noordermarkt, een koffietje te drinken, ergens, zomaar, en verder niks. We zijn tot Amersfoort Schothorst gekomen, en vanaf daar werd het ingewikkeld. Wegens werkzaamheden moesten we omwegen nemen waardoor de reistijd werd uitgerekt tot welhaast 3 uurtjes heen en 3 uurtjes terug. Daar hadden we geen zin in, en vanwege omslachtige in- en uitcheckperikelen belandden we na een uur in Nijkerk, of all places.
We bezochten uit pure ondernemingsdrift een tentoonstelling met voornamelijk schilderijen van koeien, zegen neer in een etablissement waar we ons liever niet nóg es een keer vrijwillig neer willen laten zetelen, en moesten vervolgens met een inderhaast aangeschafte paraplu door een fikse regenbui rennen om onze trein weer te halen, alwaar een ferme discussie volgde met een conducteur die zichzelf heel grappig vond, maar die wat mij betreft het bokje was.
Dus.
Waren we ondanks alle tegenslagen niet uit het veld te slaan en stortten we ons thuis op een pittig partijtje pim-pam-pet, wat ontaardde in hevige lachbuien en pure meligheid. Waarna ik een bad nam met de volkskrantbijlage en een uurtje daarna compleet uitgeteld beneden zat.
En toch zijn zulk soort dagen wel leuk. Je bedenkt ze niet, maar ze zijn op zich wel okee.
Of zo.
4 opmerkingen:
Grappig hoe dingen kunnen lopen. Pim Pam Pet op een regenachtige zondag is best ok. Maar dan moet er wel een portje bij. Of nie?
Pim Pam Pet? Tjee, dat is lang geleden! Wel leuk trouwens!!
@Zuster: we hadden thee met honing. Het kind in kwestie is nog maar 15. Mijn wijntje kwam later op de avond.
@Wondelgijn: Voor ons was het ook lang, heel lang geleden!
Op zulke dagen leer je mee te gaan in wat het leven je brengt! en dat hebben jullie goed gedaan, als ik het zo lees.
Een reactie posten