dag voor in een vaasje

Zo.
Iedereen is weer terug in het hok en het gewone leven is weer begonnen.
Dat wil zeggen, voor drie dagen slechts, want donderdag is de hele bups alweer vrij. Dochter zei vandaag dat ze nog maar zes hele dagen naar school hoeft. Ik schrok een beetje en dacht dat ze een grapje maakte, maar na wat rekenwerk bleek gewoon dat ze gelijk had.
Time flies, beste mensen, time flies.
Nog even en we zitten weer in een tent.
Of in een huisje, of in je eigen tuin, of met d'n poezelige voetjes in een kabbelend watertje.
Of met het hoofd in de wolken, of in een ziekenhuis, of op de fiets, of achter een roseetje.
Alles is mogelijk.
Werkelijk alles.
En juist dat alles maakt dat ik me soms ontzaglijk nietig voel.
Ik kan wel denken het allemaal in de hand te hebben, maar er hoeft maar dít te gebeuren, of alles wordt anders.
Daarom: pluk de dag, zoek je mooiste vaas en zet 'm in het water.