Die blouse,
ik zag je blouse,
die witte
die mooie
je weet wel
Die blik
kijk dan,
die man kijkt hetzelfde als jij,
precies hetzelfde als jij.
met die ogen
dezelfde kleur
god, hoe is het mogelijk
als twee druppels water
Die lach
die lippen
hoe die vrouw haar sigaret aansteekt
en langs haar lippen likt
zo deed jij ook
altijd
zo deed je altijd
echt waar
Als ik alles wat me doet herinneren aan jou
op een rijtje leg
of er een nieuw mens van knutsel
dan nog
dan nóg heb ik jou er niet mee terug
Niet precies in ieder geval,
altijd maar een heel klein beetje
en altijd veel te weinig
3 opmerkingen:
Heeft mij diep geraakt!
Een schok: 't is hem net, met die rossige kuif en die stoere loop: 'mij kan niets gebeuren'.
Of haar met die prachtige, eeuwig vrouwelijke gang: 'zie mij eens'.
Het gebeurde hem wel en gelijktijdig ook haar.
Ik vervloekte letterlijk die schokkende overeenkomsten.
Ik durfde het niet onder woorden te brengen en vooral niet op te schrijven.
Wat mooi Margriet, ik knutsel ook wat af, maar hij wordt het nooit.
Dit vind ik een hele mooie, echt.
Een reactie posten