Onderweg naar yoga zag ik narcissen bloeien.
Wat de narcissen en ik met elkaar gemeen hebben is dat we in de war zijn.
Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben die in de war is.
Gedeelde smart is halve smart, zal ik maar zeggen.
Natuurlijk zijn er ook verschillen tussen die narcissen en mij.
Allereerst sta ik niet op een groen steeltje op het gras of tussen prikkelstruiken, en ten tweede wéét ik van mezelf dat ik in de war ben, en die narcis weet dat waarschijnlijk niet. Tenminste, ik denk niet dat narcissen een besef hebben. Die doen gewoon wat ze moeten doen.
Verdere verschillen tussen de narcis en mij zijn: ik heb geen geel koppie, stink niet naar pis en kan ook niet geplukt kan worden. En ik ga niet kapot als er toch nog vorst komt.
Dus.
En yoga was fijn. De rek zit er weer in.
1 opmerking:
Fijn dat dát zoveel kan doen. Hopen dat 't blijft.
Een reactie posten