Ik zit aan de grote tafel met de computer. Op de bank zit Jongste samen met de Kale naar Titanic te kijken. Ik hoor de muziek maar kijk niet. Expres niet. Ik trek dat soort films normaal gesproken al niet, maar vandaag helemáál niet.
Van die muziek ga ik janken en van wat er allemaal gaat gebeuren in die film ook.
Dus ik ga zo mijn computer pakken en verhuis naar boven, richting bed. Misschien dat ik een boek pak of verder ga met mijn manuscript, dat moet ik nog even zien.
In ieder geval trek ik het allemaal even niet.
Morgen is er weer een dag. Nieuwe ronde, nieuwe kansen.
Gewoon doorgaan en maar zien wat er komt.
En nu moet ik wegwezen. De muziek zwelt aan, de Titanic gaat crashen. Ik wil het niet horen, niet zien, niet voelen.
Ik voel me genoeg gecrashed vandaag.
2 opmerkingen:
Een prachtfilm, die Titanic!
En weet je, het mooie ervan is, dat Rose Dawson de crash overleefde en daarna een hééél gelukkig leven is gaan leiden...
Xxx
Een reactie posten