geen meerkoetje

Vanmorgen moest er weer eens van alles mee naar mijn atelier. Nog even en het staat er net zo vol als thuis, maar goed, dat terzijde. Ik had een joekel van een djembé achterop mijn bagagedrager gelegd, de strengen van een stoffen tas om m'n zadel gewikkeld en een laptop om mijn schouders gehangen. Fietsen ging niet meer, maar ik hoef niet zo ver, dus alles in ordnung, sicher, sicher.
Op het bruggetje zag ik twee meerkoetjes zwemmen, waarvan er één een jonkie was. Goh, dacht ik, is dat niet een beetje laat, zo'n jonkie met de naderende herfst, maar meteen er achteraan dacht ik dat geboortes natuurlijk niet alleen maar de lente toe behoren. Wij mensen en dieren baren tenslotte maar wat raak, of het nou weer of onweer is.
Het was een schattig meerkoetje en ik wilde er eigenlijk wel een foto van maken, maar mijn Iphone zat in de tas en ik had geen handen vrij, anders had u hier nu mooi een foto van het schatje kunnen zien, dat kan ik u verzekeren.
Eenmaal bij mijn atelier aangekomen sjouwde ik alles in één ruk mee de trap op. Ik moet een trap op, ziet u, een stalen, zo'n opengewerkt ding, met van die roosters als treden. Sommige mensen zijn bang voor die trap. Erop gaat nog wel, maar eraf is het engst, vinden ze. Er zijn er die er achterstevoren weer van af gaan en die dan graag willen dat ik onder ze loop om ze eventueel op te vangen. Ik doe dat altijd braaf, maar als ze werkelijk zouden vallen, zou er geen vangen aan zijn. Ik zou die mensen nooit houden, maar toch doet het wat met hun gevoel van veiligheid denk ik, want iedere keer durven ze toch de stapjes weer te wagen.
Mijn atelier was vanmorgen een rommeltje. Alles van gisteren stond er nog, want ik heb gisteren de hele dag gerepeteerd met de Muzikant. Die Muzikant komt van ver en sjouwt meestentijds een hele hoop rotzooi met zich mee, maar dat moet ook allemaal die trap op en af en daar word ik best wel zat van moet ik u bekennen. Zo ook de Muzikant, dus hij heeft zo veel mogelijk laten staan, zodat we de volgende keer wat minder hoeven t sjouwen.
O, wacht, ik kan u wel een fotootje van een stukje rommel laten zien.
Er ligt nog veel meer dan dat wat u ziet, maar dat staat er dan net weer niet op, dus hier moet u het dan maar mee doen vandaag.