Pagina's

zondag 16 november 2008

BRIDE FLIGHT

Gisteravond ben ik hand in hand (ja, echt!) met vriendlief naar de bios gelopen om de film Brideflight te zien. Ach, ach, ach, wat een heerlijke film! Goed te verstaan (en dat is nogal eens zeldzaam bij Nederlandse films), prachtige natuur (Nieuw Zeeland), een zalige Waldemar Torenstra in de hoofdrol, een goed verhaal waarin voor elke emotie lekker de tijd is genomen (kan me voorstellen dat er mensen zijn die het traag noemen) en genoeg rollen (mét diepgang, jawel!) om je mee te kunnen identifceren.
Heb er om moeten huilen, maar dat is op zich niet zo moeilijk, om mij aan het huilen te krijgen met een film. Als het een beetje goede film is, zit ik zó in het verhaal en is de wereld even niet groter dan het doek. De emoties van de spelers worden míjn emoties, hun wereld word die van mij. Dat had ik vroeger al, dat ik volledig opging in een verhaal. Om die reden mocht ik van mijn moeder nooit het kleine huis op de prairie zien, omdat dat elke aflevering weer tranen opleverde. (wat is er mis met tranen, denk ik nu.) Ook enge films waren niet geschikt voor mij. Ik droomde er dagenlang van, kon de beelden maar moeilijk loslaten. Precies zo met oorlogsfilms. Anne Frank, Soldaat van Oranje, Het meisje met het rode haar, ik heb ze wel gezien, maar heb er ongelooflijk veel last van gehad. Daarom zijn er films waar ik gewoonweg niet aan durf te beginnen. Schindlers List is er bijvoorbeeld zo één. Maar ook een Harry Potter hoor, daarvan heb ik alleen deel 1 gezien. alle andere delen vind ik veel te eng.
Maar wat praat ik nou over enge dingen...laat ik het liever nog even hebben over Bride Flight. Ga hem zien lieve mensen, ga hem zien. Had ik al gezegd dat ie geweldig is?

3 opmerkingen:

Ilse zei

Ik wist wel dat je het kon........(dat hand vasthouden)

Anoniem zei

@ilse:hihi. Wou bijna nog tegen je raam tikken om het je te laten zien. Margriet

Hettie zei

Ik zal er een foto van maken ;-)
En die film, dat lijkt me wel wat!