Kijk, verwend worden door paps en mams, dat is heerlijk hoor. Dat je het eten niet hoeft te bedenken, dat je geen boodschappen hoeft te doen en het al helemáál niet hoeft te bereiden, dat je niet schoon hoeft te maken, geen wasjes hoeft weg te werken, dat je je niet hoeft te haasten, niet op hoeft te ruimen, niet zachtjes hoeft te doen, niet voor de diertjes hoeft te zorgen, niets, helemaal niets hoeft te doen dan alleen dát waar je zin in het. Och, mén, wat een zaligheid is dat en wat kon ik het goed!
Daar, in dat authentieke Franse huisje bovenop die heuvel, keek ik uit over glooiende, groene weilanden, zag ik in de verte dorpjes liggen, klein, een beetje groot, een beetje van alles wat, en zag ik aan de horizon waanzinnig mooie besneeuwde bergtoppen liggen, met tot de verbeelding sprekende namen als Puy Marie en Plomb de Cantal. Ik ging er helemaal van kwijlen, van al die mooie dingen. En dan die zonsondergangen daar, werkelijk fabelachtig rood en mooi. Ik ga hier geen poging doen om het te beschrijven, want zelfs de mooiste zin zal ontoereikend zijn.
Hier is het ook mooi hoor, echt waar, vooral in de rietkragen waar het ijs zingt onder het gewicht van moedige schaatsers, maar tóch valt het, ondanks alle leuke dingen die er staan te gebeuren, een heel klein beetje tegen. Misschien omdat het woord MOETEN hier thuis een grotere rol speelt dan daar, 1000 kilometer verderop. Misschien ook omdat vriendlief en ik hier weer de motor van het gezin moeten zijn. Zonder ons geen aardappels, geen thee en geen schone kleren. Ja, waarschijnlijk is het dat, waarschijnlijk zijn we veel te verwend geweest geworden door paps en mams...
3 opmerkingen:
Soms zou ik willen dat alles weer eens helemaal voor me gedaan werd, dat ik me nergens zorgen over zou hoeven maken, dat ik geen verantwoordelijkheden had, lijkt me heerlijk weer eens even kind te zijn.
Je boft met zulke ouders hoor!
Tja, met die ouders van jou zitten wij al ca. 3 uur te brainstormen over het leven, over uiteraard onze kinderen, de zin van het leven en over relaties, verhoudingen, liefdes, beloften, verwachtingen en zorg. Ik moet bekennen, er zijn al een aantal flessen wijn genuttigd, kaasjes gegeten, sigaretten gerookt en.....uiteraard zo nu en dan ook een aantal minder slimme opmerkingen gemaakt. Met name door ondergetekende. Maar ja, weet je Margriet, dan laatste lukt makkelijk met mensen die je onvoorwaardelijk vertrouwt. En .....een van de mooiste dingen in het leven is het moment te herkennen, dat je je al dan niet nuchter onvoorwaardelijk kunt laten gaan. En Margriet..... niks nieuws voor jou waarschijnlijk...maar dan is bij Gerrit en Lidy mogelijk. En Margriet...dat moest ik ff zeggen.
P.S.
Ik moet het toch ff. kwijt. Lidy en Gerrit zijn trots op hun kinderen. Net zo trots als een aap met 7 lullen (ja, ik weet het. Dit laatste is een beetje grof, maar op uitdrukkelijk beamen van Gerrit, kon ik dit zeggen)
kees
Heb mijn paps zojuist aan de lijn gehad. Hihi. Hij vertelde al dat er een reactie was op dit stukje. Leuk! Ik ken je dan wel niet, maar ik vind het fijn te lezen dat jullie het zo goed kunnen vinden met paps en mams. Hartelijke groet, Margriet.
Een reactie posten