Ik ben druk bezig met mijn boek voor Srebrenica.
Het moet dringend af, dus hou ik amper tijd over voor dit blogje.
Sorry, sorry, sorry!
Wat ik nog wel even kwijt wil is dat ik ongelooflijk geniet van het prachtige weer, het stijfgevroren water, de schaatsers, de wolkjes lucht uit mens en dier, de frisse, prikkelende lucht die soms te koud is om langs de kiezen te laten glijden.
Ik leg mijn brood in plaats van in de vriezer lekker buiten neer en haal ijsjes uit de tuin.
Bij wijze van, he jongens, alleen bij wijze ván.
1 opmerking:
Vandaag snel naar binnen halen dan, bij wijze van, want het dooit snik.
Een reactie posten