Een lastig onderdeel van het schrijverschap is het opbrengen van geduld. Zo vind ik het bijvoorbeeld bijzonder moeilijk om te wachten op Het Oordeel van de Grote Baas, hierna gemakshalve de uitgever genoemd.
Na het inleveren van je manuscript begint het duimendraaien en hoe langer het duurt voor je antwoord krijgt, hoe zenuwachtiger je wordt. Je kunt, om de tijd te doden, allerlei dingetjes gaan doen, zoals tuinieren, tafels mozaieken, de topspin oefenen of buikspieren gaan kweken, maar het helpt allemaal net niet echt. Het blijft maar door je hoofd spoken: is het bagger of kun je door naar de volgende ronde, dat wil zeggen, de redactie en het tekenen van een contract. Want zo is het óók nog eens een keer: ik krijgt pas ná goedkeuring van het manuscript een contract van de uitgever. De mogelijkheid bestaat dus dat ik me helemaal voor noppes in een kramp hebt zitten tikken.
Niet dat ik daar rekening mee hou hoor, maar het is frappant hoe snel ik eigenlijk van rustige zekerheid naar ongeduld en twijfel donder.
Werkpuntje dus!
1 opmerking:
Zen Margriet Zen ... komt allemaal goed.
Een reactie posten