Pagina's

dinsdag 21 april 2009

BELANGIJKE TELEFOONTJES

Ja, en toen reed ik naar de tennisbaan en toen zag ik opeens langs de weg een heleboel struiken branden en toen belde ik 112 en toen moest ik zeggen wie ik wilde hebben, politie, brandweer of ambulance, en toen zei ik brandweer en Gelderland, want ze vroegen of het Harderwijk Gelderland was en toen dacht ik, is er nóg een Harderwijk dan, maar dat vroeg ik niet, ik dacht dat zoek ik thuis wel op, dus ik zei gewoon ja, Harderwijk Gelderland, en toen moest ik de straat zeggen en dat zei ik ook, want dat wist ik toevallig en toen werd er gezegd dat ze er heen gingen of dat ze al onderweg waren, dat weet ik niet meer. En toen ging mijn voet trillen en mijn handen ook en was ik zomaar zenuwachtig. En dat vond ik best wel een beetje belachelijk, maar volgens mij is het een hele natuurlijke reactie en hebben wel meer mensen daar last van als ze zulke belangrijke telefoontjes plegen. Zo'n telefoontje pleeg je namelijk, die doe je niet, die pleeg je. Net als een moord, je dóet geen moord, je pléégt er één. En als je dat toevallig ziet, moet je, als je 112 belt, naar de de politie vragen, of naar een ambulance, of naar alletwee. En dan ga je vast ook trillen daarna. Dat kan niet anders.

2 opmerkingen:

madampebbles zei

Hoi Margriet,

Ik kom via een vriendin op je blog terecht en lees bovenstaand verhaal en denk: harderwijk??? Daar woon ik ook!
Grappig!
Ben je toevallig onlangs op de Dominicus Savio geweest voor een spreekbeurt?
Groeten,
Simone

Margriet zei

Ja, daar ben ik inderdaad geweest. Was erg leuk! Leuk dat je op m'n blog terecht bent gekomen. Wees welkom!