Als ik aan onze koninging denk, denk ik als eerste aan haar stijve haren en aan hoe mal ze praat. Dan denk ik aan mantelpakken en stijfgestreken jurken, daarna aan bijzondere hoedjes en bosjes bloemen voor in de hand.
Om Beetje weer een beetje normaal zien te krijgen in mijn hoofd, probeer ik me dan voor te stellen hoe ze is als ze net wakker is. Haar haar bedenk ik rommelig, ik bedenk flanellen pyjama's en uitgezakte schommelborsten, ik bedenk haar tandenpoetsend voor de spiegel, zittend op de wc, een ei bakkend in haar keuken, maar zodra ik haar aan dat ei zet, denk ik dat ze waarschijnlijk wel iemand zal hebben die dat voor haar doet en valt het hele huiselijke plaatje als duigen in elkaar. Ik doe een laatste poging om haar dollend met de kleinkinderen over de grond te zien rollen, maar ook dat is mijn hoofd gewoonweg niet in te schuiven. Voor mij is en blijft ze een toonbeeld van netheid, keurigheid en steifheid.
Wat dan wel weer grappig is, is dat heel Nederland vanwege haar verjaardag de zolder leegruimt en de grootst mogelijke puinzooi op planken de straat op dondert. Men dost zich debiel uit, drinkt bier, slaapt op straat, heeft luidruchtig lol en verbrast de winst onmiddellijk bij de Chinees of een nabij gelegen kroeg. Dat heeft ze dan allemaal wél weer voor elkaar, onze Bée, ondanks haar stijve haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten