te doen

Ik heb zin in uitzicht. Ik denk dat ik maar eens een eindje ga rijden vandaag.
In de krant zag ik een prachtige foto van kruiend ijs, metershoog opgestapeld in een zee van wit. Lijkt me prachtig om te zien.
Maar.
Ik kan er natuurlijk ook voor kiezen om gewoon aan het werk te gaan, een warme douche te nemen, zachte kleren aan te doen en dan lekker te gaan schrijven. Is ook iets voor te zeggen.
Of ik ga piano spelen, want dat moet ook nog gebeuren. Ik zit sinds kort op toetsen en moet daarvoor studeren. Ik kan er alleen nog geen reet van. Mijn vingers lijken wel stokjes, zo stijf. Weet je, in mijn hoofd kan ik het allemaal wel beredeneren, maar om die hersensignalen geïntegreerd te krijgen in mijn handen, dat valt nog niet mee. Ze zeggen het ook hè, de mensen, ze zeggen dat hoe ouder je wordt, hoe moeilijker en strammer het gaat om iets aan te leren.
Of ik ga een scenario schrijven. Verzinnen, bedoel ik. Want dat moet ook nog.
Of lessen voorbereiden. Of werk nakijken. Of opruimen. Of boodschappen doen. Of koffie drinken. Of bellen.
Gossie, er is opeens zoveel te doen. Ik heb het gevoel dat ik op moet schieten. Ik laat het uitzicht maar voor wat het is. Gauw douchen!