Vannacht droomde ik dat ik een aanbidder had. Van Man mocht ik er wel mee uit, dus togen Aanbidder en ik naar het strand alwaar we een heerlijke middag beleefden. Daarna ging ik naar een vriendin en Aanbidder moest maar even buiten blijven staan van mij. Hij kocht kadootjes voor me (drie mooie grote doeken of zoiets, weet ik niet precies meer), bracht me thuis en vroeg wanneer hij me weer zou zien. Daar zou ik het met Man even over hebben.
De volgende dag ging de bel. Het was de postman met een prachtige brief van Aanbidder. In de envelop zat ook het eerst geschreven werkje van Aanbidders zoon. En een paar tekeningen, chocolaatjes en drop. En een ingevulde vragenlijst waarop ook de vrouw van Aanbidder een duit in het zakje had gedaan. Er was namelijk een vraag die als volgt luidde: wat neemt u uw man het meeste kwalijk, waarop haar antwoord was: de weeën van onze zoon.
Daarna werden er 2 fietsen bezorgd, één voor mij en één voor Man. Ik kreeg het opeens Spaans benauwd van Aanbidder en vroeg aan Man wat ik er mee aan moest.
'Dumpen die gozer,' zei Man, 'maar die fietsen houden we.'
3 opmerkingen:
Ik had vannacht een nachtmerrie, ben een paar dagen geleden begonnen met bloggen en ik droomde dat al mijn schuttingen om de tuin stuk gewaaid waren en omdat het hoog zomer is en ik buiten zat met de deuren open rukte de storm ook alle gordijnen in huis naar buiten, ik schreeuwde van angst maar het lawaai van de storm overstemde mijn gebrul, badend in het zweet werd ik wakker. Ik voel me ineens zo kwetsbaar in blogland, ook al ben ik anoniem mijn gevoel hoeft geen naam te hebben..
Beste anoniem,
je bént ook kwetsbaar in blogland, en niet alleen in blogland, maar op heel internet. Altijd goed om je dat te realiseren!
Nou ja, het heeft in ieder geval 2 fietsen opgeleverd! :-D Hahahaha
Een reactie posten