Eind augustus 2010,
de dagen gedragen zich al herfstig
wolken breken met donder en geweld
huilen al hun verdriet er uit
Ik sta voor het raam
en kijk naar het natte
het grijze
het water op de straat
Iets in mij wil ook wel huilen
maar doet het niet
want er komen nog dagen zat
dat dat kan.
Als het buiten al zo hard huilt
wat heb ik daar dan nog aan toe te voegen
het is al nat zat op de wereld.
Vooral vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten