Mijn Kale Man is mijn Held want hij heeft het vuur vannacht geblust. Ons houten schuurtje stond midden in de nacht in de hens, de vlammen sloegen er uit. Godzijdank werden we gewaarschuwd door een buurman met een scherpe neus, dus kon Kale Man stoer en koen optreden. Gelukkig hadden we de tuinslang aangekoppeld staan, wat een overgebleven tic is van een 11 jaar geleden aangestoken schuurbrandje, dus kon Man onmiddellijk beginnen met blussen.
Daarnaast heeft ie er twee brandblusapparaten doorheen gejast, eentje heb ik in allerijl van zolder geplukt en de andere hing in de bijkeuken. Ongelooflijk hoe Man zijn hersens bij elkaar hield. Ik ben zo blij met hem dat ik het hier gewoon een paar keer moet zeggen. Meestal ben ik niet zo van gebeurtenissen vertellen, maar dit heeft nogal wat indruk gemaakt.
Ik was bang dat het over zou slaan naar het balkon, en dan naar het huis, zie je. De kinderen stonden in pyjama op straat en ik deed suffe dingen zoals mijn laptop en mijn portemonnee mee naar buiten nemen, de auto wegzetten zodat de brandweer er goed bij kon en de jonsgte troosten die opeens besefte dat zijn zelf bij elkaar gespaarde skates aan het verbranden waren. Ik trok hem op schoot en zo, dicht tegen elkaar aangedrukt, wachtten we tot het voorbij was. Daarna maakte ik stomme grapjes zoals zeggen dat ik tóch al een aangebrande bui had en of er iemand een vuurtje voor me had.
Na een uurtje of twee was het weer stil, de buurt weer in bed, ons schuurtje zwart, de spullen gesmolten, jongste tussen ons in.
Ik kon de slaap niet vatten, hoewel ik wist dat ik veilig naast Mijn Held lag.
Het hielp niet. We zijn er om een uur of vijf weer uitgegaan om te kijken of het écht wel uit was. Het hazeslaapje wat daarop volgde was er één vol dromen over nog meer brand, een bus die door de schutting kwam rijden en een complete verbouwing met dakje boven een beeldig terras.
Ik ben doodmoe, heb foto's gemaakt van al die zwarte troep en moet echt even uitblazen vandaag. De rest is gewoon naar school en naar werk en iedereen is lief en ik hou van ze en ik ben zo blij dat het niet verder is gegaan dan dit.
By the way: het vermoeden bestaat dat het ook dit keer weer met opzet is aangestoken. Ziek!
5 opmerkingen:
Sjeez! Maar hoera voor de Held!
Chapeau voor Kale Man, maar ook voor de buurman, die het geluk heeft dat hij over een prima reukorgaan beschikt en ook voor jezelf, omdat je de dingen hebt gedaan die je doen moest.
Geke
Jeetje, Margriet! Wat eng!! Het is dan wel een schuurtje, maar toch... Kan me je slapeloze uurtjes ontzettend voorstellen!
Enne... aangestoken? Welke gek doet dat? Bizar!
Jee wat een verhaal! Wat eng ook en wat een ontzettende zakkewassers heb je toch ook die dat soort dingen doen!! Ik kan me zo voorstellen dat je dan rare dingen doet en blij bent met een koelbloedig iemand naast je. Hoorde ooit van een ex-collega die 's nachts was wakker gebeld dat er brand was dat ze in allerijl naar beneden was gerend met een paar sinaasappels in haar hand, dus niet met de foto's! Buren waren van drie hoog naar beneden gesprongen terwijl ze nog gewoon de trap af konden, benen gebroken, heel erg, dat soort dingen. Nou ik hoop dat je een beetje over de schrik heen bent. En de kinderen ook. groetjes
Zo koelbloedig opgetreden! Gelukkig is alles goed afgelopen..
Aangestoken? Afschuwelijk, wat een idee.
Een reactie posten