een dag

Het was zo'n dag waarop ik dacht dat ik een helikopter boven het water zag vliegen, maar er bij nader inzien achterkwam dat het een zwerm vogels was, dat ik in de vroegte fietste door de stad en keek naar mensen die op een of andere manier bezig waren met wat dan ook en dat ik vervuld raakte met een weemoed die ik nog van vroeger ken. En gek, hoe hard ik ook fietste, door kuilen en over hobbels, hoe hard ik ook dacht aan nu, nu, nu, toch zat ik opeens vol met ongehuilde tranen, en nu, nu nu weet ik nog steeds niet waarom.