Volgende week om deze tijd zit ik al een uurtje of 9 in het vliegtuig en vraag ik me waarschijnlijk ongeduldig af of er ooit een einde komt aan die achterlijk lange reis.
Ik heb vandaag een paar Engelse boeken gekocht om te lezen (Zafon en Coelho), zodat ik weer wat taalgevoel krijg en hopelijk minder fouten maak met de werkwoordstijden en zo. Ik bak er niet zo veel van, heb altijd moeite met de vervoegingen. Would have been, was doing, did, have been waiting, to see, saw, seen, I never know whát verb form I have to use and especially whén.
En verder heb ik voor de eerste paar dagen toch maar een guesthouse geboekt, een schattig klein appartementje in Ubud, op de zolder van een Nederlandse Willemien die graag wil dat ik wat zakjes clavé slamix meeneem. Doe ik voor haar.
Had ik vorige week helemaal geen zin om te gaan en zag ik er zelfs tegenop, vandaag is het omgeslagen in het gretig aftellen van de dagen. Ik begin weer met het verzamelen van spullen en zoek me wezenloos naar m'n simlockvrije telefoon en oplader. De lonely planet ligt al klaar, ik struin alle mogelijke sites over Bali af en werk me nog even een slag in de rondte om alles klaar te krijgen voor vertrek.
1 opmerking:
Je hebt een naar leven LMLEW! ;)
Een reactie posten