Ik was op weg naar een vriendin om een sleutel te halen toen ik zag dat de lucht adembenemend gekleurd werd door een immens grote rode ondergaande bal. Ik besloot ter plekke de route om te gooien en belandde aan de waterkant, onder een boom waarin een merel onafgebroken zat te zingen. Twee eenden kabbelden voorbij, grote kringen achterlatend in het verder rimpelloze water dat de avond ving met de gerustellende vanzelfsprekend van eeuwenlange ervaring.
De merel zong door en ik wist van de aarde die in de ruimte draait, wist van dingen die voorbijgaan en ook weer zullen komen, wist van het licht en ook van het donker.
Alles daarna sloeg eventjes nergens meer op, maar toch deed ik het, want dingen gaan door, ook futiliteiten zoals sleutels ophalen bij vriendinnen.
3 opmerkingen:
Ja. Omdat het gebeurt, moet gebeuren of is gebeurd. Realiteit van alledag noemen ze dat, geloof ik:-).
Zolang je tussen de gekte van alledag maar de mooie, er toe doende dingen blijft zien.
Maar dat doe je, dat blijkt.
OT: ik doe gewoon een doorschijnende poncho over die bikini ;)
Mooi moment, maakt alles duidelijk..
Een reactie posten