Pagina's

dinsdag 25 september 2012

over kelders en wind

Gisteren heb ik de hele dag in de kelder van een ziekenhuis gewerkt.
Dat moest, want er was nergens anders plek voor ons.
Het was een prima ruimte, met een paar tafels en stoelen en een bar, maar die bar gebruikten we niet want we hadden alleen de tafels en de stoelen nodig.
In die kelder waren nog meer ruimtes, en in die ruimtes werkten mensen tussen papieren, statussen, instrumenten, uniformen, technische dingesen en weet ik veel wat al niet meer.
In die kelder waren geen ramen, er was alleen maar kunstlicht en het was er warm en benauwd, althans, dat was het gisteren.
Toen ik om een uur of 17 weer bovengronds kwam en de draaideur uitliep richting fietsenhok, werd ik tot mijn verrassing zowat omver geblazen door heftige wind.
Had ik helemaal niets van meegekregen, zeg! Niets gehoord, gezien, gelezen, geroken. Ik had volkomen afgezonderd een dag geleefd in een wereld onder de voetzolen van honderden mensen. Raar vond ik het, en ik was opeens superbij dat ik niet elke dag die kelder in hoefde. Volgens mij doet het iets met je als je je jaar in jaar uit ondergronds begeeft. Ik bedoel, ik had het al na een dág, mensen.
Ik genoot dan ook met volle teugen van het bovengronds zijn en die harde wind. Ik vond het helemaal geweldig en wenste dat ik langs het strand liep, maar dat was een onhandige wens want het was zoals gezegd 17 uur en er moest gekookt worden en zo.
Maar goed, de wind.
Zo hard dat ie ging.
Ik fietste onder een oude hoge boom door, hoorde een tak breken boven me en was blij dat ie niet boven op mij viel. Hij viel wel, maar gewoon op de grond, zonder iets te raken, achter mij.
Wind is iets geks, trouwens.
Wind zelf is onzichtbaar. Het is alleen maar te voelen. Als we het proberen te tekenen, komen we uit op een paar nietige streepjes, maar in het echt heb ik nog nooit een streepje wind gezien.
Wind maakt zich zichtbaar door zijn omgeving in beweging te zetten.
Een mooi ding, wind. Machtig ook. Er zit vást een mooie vergelijking in naar het leven, maar zo eentje te bedenken kost tijd. Die houdt u nog van me tegoed.

2 opmerkingen:

Sylvia zei

Ik houd van wind. Zeker een frisse wind ;)

Adri zei

Beste LMLEW,

Wat een mooi verhaal over die wind. Het doet je naam eer aan: la maar lekker effe waaien.
De storm is wel weer even gaan liggen, maar het leven gaat door. Daar zit inderdaad vast een mooi verhaal in. Ik ben benieuwd.

Fijne dag,
Adri