Vandaag kan ik bijna niet schrijven. Ik ben al ettelijke keren begonnen, maar ik weet niet waar het over moet gaan. Ik ben begonnen iets over veranderingen te schrijven en over het waarom daarvan, maar ik kom er niet uit. Geen antwoorden, alleen maar vragen, en nog niet eens met mooie woorden ook.
Ik wilde wel over Harderwijk schrijven, over hoe heerlijk het is om hier te wonen, over hoe intrigerend de kleur van de lucht is in verhouding tot die van het water, over de huisjes die hier maar staan te staan, al eeuwen, over hoe ze zich in de winter zullen afsteken in de witte sneeuw, belachelijk, nu al over sneeuw te praten, over zin en onzin van het leven, over de dingen die gebeuren en waarom en waarom en waarom, maar ik kom er, zoals al eerder gezegd, niet uit.
Bovendien heb ik nog maar 3 kwartier en dan moet ik me melden om weer een paar uur casussen uit te spelen. Ik heb vandaag nog niet veel zinnigs gedaan terwijl er bergen werk ligt te wachten.
Soms zijn de dagen als stroop en ik als een steen met laarzen aan. Misschien moet ik dan maar niet willen schrijven hier. Misschien is dat beter. Maar misschien stel ik u dan ook teleur. Ik bedoel, ik ben er net weer, en om dan nu alweer verstek te laten gaan...
Een steen zei ik. Die beweegt zich niet. Mijn vergelijkingen slaan ook al nergens op vandaag.
2 opmerkingen:
Beter iets dan niets, in dit geval. Ik zou idd hevig teleurgesteld zijn als er niks kwam vandaag ;)
Wat weet jij over een lantaarnpaal?
Een reactie posten