O nee, dacht ik toen ik in de TV-gids keek en daar op lijn 3 het Groot Dictee der Nederlanden zag prijken. Ik keek op de klok en zag dat het tien over half negen was. Nog net op tijd om aan te schuiven, helaas.
Want tja, dan roept de plicht he. Zo gaat dat met schrijvers, die moeten schrijven, ook als ze er geen zin in hebben.
Dus schreef ik. Ik schreef over dingen die ik nooit had kunnen bedenken, die ik niet eens begreep zelfs. Over steilorigen, X-benen, een acuut accres van genitale wratten, over Chaucer en Hugo Claus' Oostakkerse gedichten, over een jozefshuwelijk en een Mariaheiligdom. Waar ik compleet het rambam van kreeg, was toen er sprake was van een schapuliermedaille, ecclesiastische eschatologische nogwatdingesen en seduisante elixers. Het enige leuke momentje was toen ik per ongeluk charmante katers schreef in plaats van genante, en op die eerste e moet een dakje, maar die kan ik hier niet vinden potjandrie.
Negenendertig had ik er. Fouten, welteverstaan.
Waarvan in de titel meteen al twee. Ik had hartepijnen verstaan. Maar het was hartenpijn, enkelvoud en met een n.
Een bijzonder toepasselijke titel, vond ik achteraf, want o,o,o wat doen die negendertig fouten pijn!
5 opmerkingen:
Het gemiddelde was 38 fouten: van geleerde pieten wel te verstaan!
Dus: je score is niet slecht!!
Jee wat een taal, brrrr, ik geloof dat bij mij de fouten niet meer te tellen waren...
Ik lees hierboven dat je dus eigenlijk heel goed bent, dus feestje !!!
Margreet,lief geprobeerd, maar eh, het klopt niet helemaal. Het gemiddelde van de ´geleerden´ zat rond de 24 meen ik me te herinneren, en dat getal van 38 heeft met de prominenten uit Nederland te maken. Anyway, ik vind het nog steeds veel!
Hoeveel woorden had je goed?
dus....
Frits! Thanks!
Een reactie posten