Pagina's

maandag 8 oktober 2012

geen gat

Het is weer voorbij. Het verhaal is gespeeld, de vloer is gedweild, de spullen zijn weer opgeruimd, de blaadjes vallen voorzichtig van de bomen. Ik ben weer aan 't bekomen en ga als de sodemieter nadenken over wat ik hieropvolgend ga doen. Sowieso gaan de Muzikant en ik proberen de voorsteling te verkopen, want zoveel energie en werklust in één keer weggooien, is zonde.
En is daar nu het gat, zoals daar altijd een gat is na een voorstelling?
Nee, daar is niet een gat, en dat, lieve mensen, verbaast me.
Ik had namelijk een gat verwacht en dat ik daarin zou vallen, zo, met mijn bolle kop ondersteboven en de voeten omhoog en dan maar spartelen met de beentjes, maar och, ik loop nog gewoon rond, ben niet bedroefd of leeggespeeld, niet melancholisch en niet terneergeslagen.
Integendeel!
Ik ben blij.
Blij dat we iets moois hebben neergezet en duizendnogwat kinderen hebben mogen vermaken met ons verhaal. Zeg nou zelf, da's toch zeker niet iets om van te gaan zitten sippen!

2 opmerkingen:

Sylvia zei

Hoera, voor het niet-gat! :)

Adri zei

Dat is dan dus een dubbele felicitatie waard. Bij deze!