hopen, willen, duimen, denken

Gisteren de generale repetitie gehad voor Och, Sinterklaasje toch. Het ging ruk, dus dat gaat helemaal goed komen. Vanaf volgende week dinsdag wordt dit stuk 12 keer opgevoerd voor groep 1 t/m 4 en oooh, wat hoop ik dat we de kindertjes niet in shock brengen met deze voorstelling van Sinterklaas. Ik bedoel, ja, nou ja, hij loopt in pyjama en t-shirt op het toneel rond, zonder handschoenen, op sloffen, en uiteindelijk heeft ie een spijkerbroek aan met een keurige blouse. Geen gezicht eigenlijk, en behoorlijk code doorbrekend, maar goed, nou ja, fingers crossed, het zal wel goed komen. Hoop ik. Wil ik. Duim ik. Denk ik.
De druk van buitenaf om een voorstelling voor volwassenen te spelen werd zo groot dat we er, na een tijdje tegen gestribbeld te hebben, toch in hebben toegestemd dat te doen.
Dus.
Er komt een eenmalige volwassenversie van Och Sinterklaasje toch. De spelers mogen dan helemaal los, microfoontjes blijven aan tijdens het omkleden, etc, en alle clichés mogen wat mij betreft uit de kast worden gehaald. Als we van tevoren allemaal een lekker glas wijn of een Grimbergertje Dubbel nemen, kan de lol niet meer op. Hoop ik. Wil ik. Duim ik. Denk ik.